5 Μέρες στο Παρίσι - Ημέρα 4

Και χωρίς να το καταλάβουμε ήμασταν κιόλας στο τέταρτο πρωινό μας στην Πόλη του Φωτός. Κλασσικά πλούσιο πρωινό και κατευθείαν στο λεωφορείο για Νορμανδία. Δύο προορισμοί σε μια μέρα, με πρώτο την Honfleur και στη συνέχεια τη Deauville.
Πολλές ώρες μέσα στο λεωφορείο και γύρω γύρω στο δρόμο παντού χιόνι.

Στα πιο ονειρεμένα μου λοιπόν Χριστούγεννα βρήκα και τον άσσο κούπα. Τι είναι αυτό; Ένα παιχνίδι που εκείνος επινόησε για να περνάει η ώρα στο λεωφορείο και είχε σαν στόχο να βγάζεις τυχαία όλη την τράπουλα και στο τέλος να βρίσκεις σε ποιο φύλλο ακριβώς είναι ο άσσος κούπα. Και όσο τρελό και αν φαίνεται αυτό το παιχνίδι, μέσα στο όνειρο που ζούσαμε τις τελευταίες μέρες εγώ το κατάφερα αυτό με την πρώτη. Γιατί εκείνα τα Χριστούγεννα όλο το σύμπαν είχε συνωμοτήσει για να είναι τα καλύτερα της ζωής μου.

Και μέσα σε αυτό το μαγικό σκηνικό που εκτυλισσόταν τις τελευταίες μέρες, τα δύο τόσο μικρά και γραφικά χωριουδάκια ήρθαν να μας ταξιδέψουν σε μια άλλη εποχή, μακριά από την πολυκοσμία και τη χλιδή του Παρισιού.

Φτάνουμε λοιπόν στην Honfleur και ξεκινάμε τη βόλτα μας από το λιμάνι της. Τόσο γραφικό μέρος γεμάτο στενάκια με μαγαζάκια που πουλούσαν παραδοσιακά προϊόντα, εστιατόρια και σπίτια που συμπλήρωναν την παραδοσιακή της ομορφιά.

Και αφού την περπατήσαμε όλη και χαζέψαμε στη χριστουγεννιάτικη αγορά που είχε στην πλατεία ξεκινήσαμε για το δεύτερο σταθμό μας.

Μετά από λίγη ώρα είμαστε στην Deauville, με τα πολυτελή της ξενοδοχεία, την παραλία, το καζίνο της και το δημαρχείο στο κέντρο να τραβάει όλη την προσοχή.

Όλες οι βιτρίνες γεμάτες γλυκά με τα πολύχρωμα μακαρόν να κλέβουν για άλλη μια φορά την παράσταση.

Και τα αλμυρά τους όμως δεν πήγαιναν πίσω.

Και κάπου εδώ σταματάω να περιγράφω αυτά τα δύο χωριά που συμπλήρωσαν με τον πιο όμορφο τρόπο αυτό το υπέροχο ταξίδι. Γιατί η κατάληξη της βραδιάς δε θα μπορούσε να είναι ιδανικότερη από αυτό που ακολούθησε:

Και ναι τα καταφέραμε. Ήμασταν εκεί. Στην κορυφή του πύργου του Άιφελ.Μετά από τόσες αποτυχημένες προσπάθειες τις προηγούμενες μέρες λόγω καιρού, είχε έρθει η στιγμή που ανυπομονούσαμε.
Και ξαφνικά ο χρόνος πάγωσε, και εμείς δεν κρυώναμε πια, και δεν είχαμε υψοφοβία και το βλέμμα αφέθηκε και χάθηκε στο απέραντο Παρίσι που απλωνόταν ακριβώς από κάτω μας. Και τώρα πια ξέραμε τα πάντα, μπορούσαμε να διακρίνουμε όλα τα μέρη που είχαμε πάει τις προηγούμενες μέρες. Και εκεί το νιώσαμε, ναι αυτή ήταν η Πόλη του Φωτός. Το μάτι μας δε μπορούσε να χορτάσει το θέαμα που του χαριζόταν και εκείνη τη στιγμή ένιωθα όλο τον κόσμο δικό μου. Και περπατήσαμε γύρω γύρω και βγάλαμε άπειρες φωτογραφίες παρατηρώντας με κομμένη την ανάσα. Και με τι καλύτερο τρόπο να τελειώσει μία τέτοια βραδιά; μα φυσικά με δύο ποτήρια σαμπάνια σε ποτήρια σε σχήμα πύργου στην κορυφή του πύργου του Άιφελ.
Ακόμα και οι φωτογραφίες όμως δεν είναι αρκετές για να το περιγράψουν, γι αυτό το επόμενο βίντεο μπορεί να μεταφέρει ίσως καλύτερα λίγο από το δέος που νιώθεις εκεί πάνω.

5 Μέρες στο Παρίσι - Ημέρα 3

Και να που έρχεται η στιγμή που στα 21 σου διαπιστώνεις ότι η "χώρα του Ποτέ" υπάρχει και είναι εκεί μπροστά στα μάτια σου. Γιατί η Disneyland είναι το μέρος όπου όχι μόνο παραμένεις παιδί αλλά  γίνεσαι παιδί σε όποια ηλικία και να βρίσκεσαι. Ήταν ο goofy που περνούσε από δίπλα σου και σε χαιρετούσε, ο mickey, το τεράστιο ροζ σπίτι της ωραίας κοιμωμένης, τα μαγαζάκια που σέρβιραν τα πάντα σε σχήμα "mickey" και όλα αυτά κάτω από τα γιορτινά φωτάκια των Χριστουγέννων και με το άσπρο χιόνι να διακοσμεί τόσο όμορφα το έδαφος, που συμπλήρωναν το μαγευτικό σκηνικό των πιο όμορφων Χριστουγέννων της ζωής μου.

Φτάσαμε νωρίς και είχαμε όλη την ημέρα μπροστά μας. Βγάλαμε εισιτήριο που ευτυχώς ήταν fast pass και έτσι μπορέσαμε να γλιτώσουμε τις τεράστιες ουρές που υπήρχαν λόγω των Χριστουγέννων. Το κρύο δε φάνηκε να εμποδίζει κανέναν και ο ήλιος που επιτέλους βγήκε στο όμορφο Παρίσι φώτιζε αυτό το πανέμορφο σκηνικό που ήταν βγαλμένο από παραμύθι. Αποφασίσαμε να μείνουμε στο Disneyland Park και όχι στο πάρκο walt disney γιατί θέλαμε να τα προλάβουμε όλα εκεί.
Αγόρασα τα αυτάκια της minnie, ένα τεράστιο γλυφιτζούρι, πήραμε το χάρτη μας και ξεκινήσαμε την εξόρμηση μας!
Αυτό που με ξετρέλανε ήταν οι πειρατές της Καραϊβικής. Έμπαινες μέσα και ήταν τόσο ζεστά και η "βαρκάδα" σου ανέβαζε την αδρεναλίνη όσο ακριβώς έπρεπε.
Το μεσημέρι ψάχνοντας εστιατόριο για να φάμε είχαμε την πιο όμορφη συνάντηση με τον πιο γλυκό "χαζούλη" της disney, τον goofy. Πήρε το γλυφιτζούρι από τα χέρια μου και άρχισε να ποζάρει μαζί μας. Ο timon και ο alantin ήταν δίπλα ποζάροντας και αυτοί ευγενικά μαζί μας.
Αφού φάγαμε ένα full μενού με πίτσα και επιδόρπιο παγωτάκι μέσα στο τόσο ζεστο μαγαζάκι, ανακτήσαμε τις δυνάμεις μας και συνεχίσαμε.

Το Indiana Jones δυστυχώς ήταν κλειστό κατά τη διάρκεια όλης της ημέρας λόγω του χιονιού, αλλά η αδρεναλίνη μας κατάφερε να ανέβει στα ύψη με το space mountain II. Εκείνος με έπεισε να ανεβούμε (μιας και εγώ είμαι φοβιτσιάρα). Δεθήκαμε λοιπόν και στην αρχή πηγαίναμε σιγά σιγά, μετά ανεβήκαμε μία ανηφόρα και στη μέση σταματήσαμε και άρχισαν κάτι σειρήνες. Μέχρι να καταλάβουμε τι γινόταν άρχισε μία τρελή πορεία. Ουρλιαχτά, φόβος και τα μάτια μισάνοιχτα. Το τρενάκι να γυρίζει 360 μοίρες και εγώ να έχω σαστίσει. Μου φάνηκε αιώνας μέχρι να τελειώσει μέχρι που όταν τα καταφέραμε και βγήκαμε από εκεί μέσα, εγώ έκανα τον σταυρό μου και οι επόμενοι στη σειρά που θα έμπαιναν μέσα με κοίταζαν φοβισμένοι.

Και επειδή δεν έχω λόγια για όλη αυτή την εμπειρία οι εικόνες μπορούν να πουν πολύ περισσότερα:

Το αποκορύφωμα όμως ήρθε στο τέλος της ημέρας. Είχε φτάσει η ώρα της βραδινής παρέλασης και όλοι ήταν εκεί για να την παρακολουθήσουν. Την αρχή φυσικά έκανε ο mickey με τη minnie και όλοι μα όλοι οι υπόλοιποι ήρωες ακολούθησαν. Το "just like we dreamed it" έπαιζε  συνεχώς κατά τη διάρκεια της παρέλασης μαζί με άλλες χριστουγεννιάτικες ξεσηκωτικές μελωδίες,  και όντως έτσι το είχα ονειρευτεί όλο αυτό το ταξίδι και έτσι ονειρευόμουν από παιδάκι τη disneyland. Ίσως όχι ακριβώς έτσι, μάλλον η πραγματικότητα ξεπέρασε τα όνειρα μου...

5 Μέρες στο Παρίσι - Ημέρα 2

24 Δεκεμβρίου
Παραμονή Χριστουγέννων. Μετά το πλούσιο πρωινό μας παίρνουμε το λεωφορείο και δε χορταίνουμε να παρατηρούμε την ομορφιά αυτής της πόλης. Πρώτος προορισμός  μας το Λούβρο.

Πόση ομορφιά και πόση ιστορία μέσα σ' αυτό των τεραστίων διαστάσεων κτίριο, δίπλα στις όχθες του Σηκουάνα. Φοράμε τ' ακουστικούλια μας και ξεκινάει η ξενάγηση μας στο ελληνικό και το αιγυπτιακό τμήμα. Προχωράμε ατελείωτα, πόσα καινούρια πράγματα, αμέτρητες συλλογές, και κάθε τόσo ζωγράφοι να ζωγραφίζουν μπροστά από πίνακες και να τα καταφέρνουν πολύ καλά.

Ήταν λοιπόν τόσο απλό. Αυτό χρειαζόταν, ένα επιβλητικότατο μουσείο, μία ξεναγός και η καλύτερη παρέα για να συνειδητοποιήσω και εγώ για πρώτη φορά στη ζωή μου πόσο όμορφα είναι τα μουσεία. Δεν αρκεί να παρατηρείς απλά και ψυχρά, μόνο αν δεις την ιστορία που κρύβεται πίσω ακόμα και από το πιο μικρό έκθεμα θα καταλάβεις την αξία του. Η Μόνα Λίζα κατά τη γνώμη μου υπερεκτιμημένη, από τους πιο μικρούς πίνακες, φυλαγμένος με δρακόντεια μέτρα.

Αντίθετα εντυπωσιάστηκα με τον Ερμαφρόδιτο. Πόσο άρτια συνδυασμένη και η γυναικεία και η αντρική του φύση στο ίδιο σώμα.

Η Αφροδίτη της Μήλου, η Νίκη της Σαμοθράκης, το άγαλμα του Έρωτα και τόσα τόσα άλλα.

Νομίζω ότι όσες φορές και να πας εκεί δεν καταφέρνεις να τα δεις όλα.

Μετά από αμέτρητες φωτογραφίες στην πυραμίδα του μουσείου, και εκεί που μικρές νιφάδες χιονιού αρχίζουν να πέφτουν ξανά εμείς αναχωρούμε για το Παλάτι των Βερσαλλιών. Εκεί το χιόνι ήταν στρωμένο κανονικά, και οι κήποι δυστυχώς κλειστοί λόγω του χιονιού. Περάσαμε τη χρυσή πύλη και θαυμάσαμε την πολυτέλεια του παλατιού στο εσωτερικό του. Στο τέλος επισκεφτήκαμε τα σουβενίρ με τα πολύχρωμα μακαρόν να κυριαρχούν, κοστίζοντας 50 ευρώ το κιλό.

Και κάπως έτσι έφτασε τ' απόγευμα, τρέχαμε να προλάβουμε το μουσείο Ορσέ αλλά δυστυχώς είχε κλείσει.

Οπότε συνεχίσαμε το περπάτημα και βρεθήκαμε στην Place de la Concorde (Πλατεία Ομονοίας που ονομάστηκε έτσι επειδή εκεί σταμάτησε ο εμφύλιος). Εκεί κάναμε για πρώτη φορά στη ζωή μας καρουζέλ και το χαρήκαμε σαν μικρά παιδιά. Μετά ανεβήκαμε στη Ρόδα του Παρισιού και θαυμάσαμε την όμορφη θέα και τον Πύργο του Άιφελ απέναντι μας. Μετά από μια καυτή βάφλα πάμε στον Πύργο με σκοπό να ανεβούμε, αλλά δυστυχώς ο καιρός δε μας το επέτρεψε αφού ήταν κλειστός ο τελευταίος όροφος λόγω της κακοκαιρίας. Ήταν η πρώτη φορά όμως που τον είδαμε από κοντά και το θέαμα μας έκοψε την ανάσα.

Φεύγουμε βιαστικά γιατί έπρεπε να ετοιμαστούμε για το ρεβεγιόν μας στο καμπαρέ Lido. Φτάνουμε αργά στο ξενοδοχείο και ενημερώνουμε το group ότι θα πάμε κατευθείαν εκεί. Πλέον είχαμε μάθει τους δρόμους και τις συγκοινωνίες. Ετοιμαζόμαστε και γινόμαστε πολύ όμορφοι. Μόνο δύο μέρες εκεί και νιώθω ότι αποκτήσαμε μία έξτρα λάμψη. Φτάνουμε στο Lido. Μουσική, χορός, αμέτρητα κοστούμια, γυμνά στήθη και γαλλική σαμπάνια να ρέει άφθονη. Τελειώνει το σόου και εμείς ανεβαίνουμε στη σκηνή για φωτογραφίες.

Πόσο διαφορετική αυτή η παραμονή Χριστουγέννων...

5 Μέρες στο Παρίσι - Ημέρα 1

Ήταν το πρώτο μου ταξίδι στο εξωτερικό...και ήταν μαζί του...Τα κανονίσαμε όλα ένα περίπου μήνα πριν, κλείσαμε με γνωστό τουριστικό πρακτορείο και όλα ήταν έτοιμα για την πόλη που ονειρευόμουν από τα παιδικά μου χρόνια... Το Παρίσι μας περίμενε για τα Χριστούγεννα. 5 μέρες..23-27 Δεκεμβρίου 2010.

23 Δεκεμβρίου
Πετάγαμε ξημερώματα με την Ολυμπιακή και η πτήση μας έφυγε στην ώρα της  (όλες οι επόμενες είχαν τεράστια καθυστέρηση λόγω του πολύ άσχημου καιρού). Στις 11 ήμασταν εκεί και μέχρι το μεσημέρι που θα πηγαίναμε στο ξενοδοχείο το πρόγραμμα είχε πανοραμική ξενάγηση με το λεωφορείο. Βγαίνουμε από το αεροδρόμιο, το κρύο τσουχτερό και εμείς καθόλου καλά προετοιμασμένοι για αυτό. Μπαίνουμε στο λεωφορείο και αφού μάθαμε την ιστορία αυτής της πόλης από τον ξεναγό μας, η πρώτη μας στάση ήταν στο Trocadero. Δε μπορούσα να το πιστέψω...ήμουν εκεί και ήταν κι αυτός δίπλα μου.. Πόση ομορφιά, ο πύργος εκεί μπροστά από το συννεφιασμένο ουρανό και ακριβώς από κάτω μας αμέτρητες αγορούλες, και στη μέση ένα τεράστιο πατινάζ.

Επόμενη στάση, η Παναγία των Παρισίων με τα υπέροχα βιτρό της και τη χορωδία με τα παιδάκια να τραγουδούν για τα Χριστούγεννα.

Και όπως μας είπαν, τα ζευγάρια που πηγαίνουν εκεί παντρεύονται ή ξαναπηγαίνουν στο Παρίσι. Το σίγουρο είναι ότι εμείς έχουμε αφήσει ανοιχτούς λογαριασμούς με αυτή τη μαγική πόλη.

Το μεσημεράκι φτάνουμε στο ξενοδοχείο μας. Holiday inn δωμάτιο 222. Όμορφο, ζεστό και χλιδάτο. Λίγη ξεκούραση και το απόγευμα είμαστε στους δρόμους αυτή τη φορά με τα πόδια μας. Παίρνουμε το μετρό από το σταθμό gare de l'est και βρισκόμαστε στο κέντρο. Οι δρόμοι μούσκεμα, και έχει ήδη αρχίσει να χιονίζει, και εμείς με τα πιο ακατάλληλα παπούτσια δεν το βάζουμε κάτω. Παίζουμε μέχρι και χιονοπόλεμο από το χιόνι που μαζεύεται στα καπό των αμαξιών.  Βλέπουμε τον πύργο του Άιφελ να λάμπει από τα φώτα και συνεχίζουμε προς ηλύσια πεδία, στολισμένα με άπειρα φωτάκια και το χιόνι συνεχίζει να μας παγώνει. Κάνουμε μια στάση στα MacDonalds για σαντουιτσάκι και για να ζεσταθούμε κυρίως. Μόλις στεγνώνουμε τα πόδια μας συνεχίζουμε μέχρι την αψίδα του θριάμβου. Στη συνέχεια πάμε να καληνυχτήσουμε τον πύργο του Άιφελ και κάπως έτσι τελειώνει η πρώτη μας μέρα στο Παρίσι.